Członkostwo w Unii Europejskiej wymaga od zrzeszonych w niej państw spełnienie wysokich standardów w wielu różnych dziedzinach. Unia kompleksowo zajmuje się wieloma, pozornie mniej istotnymi kwestiami. Jedną z nich jest ekologia, która, jak się okazało, stała się piętą Achillesową Polski i obszarem, który sprawił nam nie lada kłopot.
Ekologia
Wiele osób całkowicie błędnie definiuje pojęcie ekologii uważając, iż jest to nauka o ochronie środowiska. Tymczasem obszarem jej zainteresowania jest struktura przyrody i wszystkich jej składników ożywionych i nieożywionych, ich funkcjonowanie oraz relacje pomiędzy organizmami a środowiskiem. Chodzi więc o stan pewnej równowagi i o to, aby człowiek swoimi działaniami łagodnie się w niego wkomponowywał, a nie niszczył go. Polityka ekologiczna jest więc czymś bardzo istotnym i mającym długofalowe znaczenie. Państwa członkowskie są zobligowane do utrzymywanie bardzo wysokich standardów w kwestiach takich jak emisja dwutlenku węgla, dbanie o czystość wód, dobry stan gleb, segregowanie śmieci wraz z późniejszym recyklingiem czy wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii. Słowem kluczowe jest tutaj wszystko to, co ma bezpośredni wpływ na nasze środowisko i może zagrozić jego równowadze. Polityka ekologiczna jest ujednolicona dla wszystkich krajów zrzeszonych w Unii Europejskiej.
Wdrażanie
Kiedy zostawaliśmy członkami Wspólnoty, polityka ekologiczna nie była naszą najmocniejszą stroną. Kierowano ku nam wiele zastrzeżeń, obiekcje budziło wiele dziedzin gospodarki oraz kiepsko rozwinięta kodyfikacja. Także sądownictwo po macoszemu podchodziło do spraw z dziedziny ekologii. Największym punktem zapalnym była sprawa energii. Cały czas bazujemy bowiem na elektrowniach opalanych węglem, którego wydobycie nie tylko wyczerpuje naturalne zasoby Ziemi, ale też zanieczyszcza powietrze i wody, w tym także te gruntowe. Polityka ekologiczna mówi jednak wyraźnie o tym, by zrzeszone kraje stawiały na odnawialne źródła energii, a więc na elektronie wodne, wiatrowe i słoneczne. Na razie trwa żmudny proces przekształcenia naszej energetyki, który zajmie jednak jeszcze wiele lat. Warto jednak podkreślić, iż obecnie, po dziesięciu latach w Unii Europejskiej, sprawy mają się znacznie lepiej. W coraz większej liczbie spraw osiągnęliśmy unijne standardy, a polityka ekologiczna powoli przestaje być naszym utrapieniem. Jest to o tyle ważne, że działania poszczególnych członków Unii mają wpływ na inne państwa. Produkowane przez nas zanieczyszczenia mogą z łatwością przedostać się na sąsiednie terytoria, działając na ich szkodę. Działa to też w drugą stronę, a więc w chwili, gdy to nasz sąsiad doprowadzi do katastrofy ekologicznej, my możemy odczuwać jej skutki. Polityka ekologiczna ma zapobiegać także temu.
Podsumowanie
Ekologia jest niezwykle istotną dziedziną wiedzy oraz naszego życia. Błędem jest więc nie podchodzenie poważnie do tej kwestii. Polityka ekologiczna wymusza na nas trzymanie określonego, wysokiego poziomu w zakresie ochrony środowiska i dbania o równowagę w przyrodzie. Pilnowanie tych spraw jest z pożytkiem nie tylko dla natury, ale i dla nas samych.
