Miejscem pracy urbanisty jest biuro, pracownia projektowa lub urząd państwowy. Osoba ta pełni wiele funkcji m.in. rozmawia, negocjuje z mieszkańcami i tłumaczy plany zagospodarowania przestrzeni, bierze udział w posiedzeniach Rady Gminy, koryguje projekty podczas ewentualnych konsultacji oraz dba, aby były one zgodne z założeniami Urzędu Miasta. Dodatkowo może prowadzić działalność naukową i dydaktyczną oraz realizować czynności administracyjne w placówkach publicznych. Wszystkie te i inne czynności wykonywane są w dogodnych warunkach spędzając wiele czasu przy komputerze oraz desce kreślarskiej. Zdarza się nawet, że niektórzy urbaniści jadą w teren w celu przeprowadzenia wizji lokalnych. Osoba taka pracuje zazwyczaj 8 godzin przez 5 dni w tygodniu. Czasami urbanista musi zostać dłużej w pracy. Wszystko zależy od charakteru zlecenia, który jest zmienny. Urbanista jest członkiem większego zespołu oraz ma jasno określone zasady pracy podlegające kontroli.
Pora przejść do wymagań. Dobry urbanista musi umieć się sprawnie komunikować, dokładnie oceniać procesy oraz analizować zjawiska społeczne i gospodarcze na danym terenie, badać informacje z różnych dziedzin, logicznie rozumować, samodzielnie myśleć, być skoncentrowany, cierpliwy, wytrwały oraz posiadać podzielność uwagi. Przydać się mogą również takie cechy jak samodzielność, podejmowanie inicjatyw dotyczących nowoczesnych rozwiązań, wyobraźnia przestrzenna, a nawet uzdolnienia techniczne. Istotnym elementem także posiadanie bardzo dobrego wzroku, aby widzieć bardzo małe kształty oraz rozróżniać różne barwy. Kolejna rzecz to dobra koordynacja ruchowa rąk i palców podczas tworzenia projektów graficznych. Jeśli urbanista pełni stanowisko kierownicze lub jest właścicielem biura konieczna jest dobra organizacja i podział pracy, umiejętność zarządzania zespołem, aby móc starać się o następne zlecenia.
Istnieją czynniki, które mogą utrudniać bycie urbanistą. Należą do nich wady wzroku, których nie ma możliwości korekty za pomocą okularów lub soczewek kontaktowych. Oprócz tego zaburzenia równowagi, brak sprawności kończyn górnych i dolnych, problemy ze słuchem. Urbanistami nie mogą zostać osoby głuchonieme. Wszystko to uniemożliwia komunikację werbalną oraz pracę z klientami, urzędnikami czy podwykonawcami.
Biorąc pod uwagę wszystkie wymagania można zapytać o osoby niepełnosprawne, które chcą być zatrudnione na stanowisko urbanisty. Otóż zdarza się, że tacy ludzie również pełnią tego typu rolę. Są to osoby mające dysfunkcję narządów ruchu, wzroku, słuchu, kończyn dolnych, problemy psychiczne czy epilepsję. Istnieją także osoby głuche i głuchonieme, ale muszą umieć posługiwać się językiem polskim w zakresie pisania. Jednak każdy taki typ osób jest rozpatrywany bardzo indywidualnie pod względem przystosowania stanowiska pracy do potrzeb i możliwości wraz organizacją PFRON, która działa na mocy Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu konkretnych osób niepełnosprawnych.
